Bir Adam Son Nefeste

Umutsuzluk,
Çaresizlik,
Paçalarımıza bulaşmış birkere,
Bir çamur gibi…

Silkeleyip atsakta,
Izi kalıyor…
Fırçalasan neye yarar azizim…

Hayat dediğim,
Nikah kıymış bir balçığın koynuna,
Kurtulmak kolay değildi,
Boğulmakdan kurtulsakda,
Her yanımıza bulaşıyordu çamur umarsızca,
Göz yaşlarıda temizlemiyordu,
Yetersiz kalıyor ağlamalar…
Duyuyormusun,
Için için hıçkırıyor bir kadın…

Halbuki ,
Bir imzada kalmıştı ihanetin kokusu,
Tenine sinmişti kahpeliğin vesikası…

Suskun kalmak nedendi,
Anlamak zordu,
Lakin anlamakta istemiyordum aslında,
Tek bildiğim,
Romanyada acınası bir fahişe,
Adı,
Her neyse…
Tutkusu,
Napolyon un dediği gibi ,
Para ,
Para ,
Para,
Şeytana satılıktı ruhu haspamın…

Amma…
Anladım ki eden yaranıyordu….
Sevgisi gördüm ki hala baki,

Yalansın dünya, 
Yalan,
Dinle bak ,
Bir adam son nefeste…

Zehra Demirtaş
www.kafiye.net