AMA HERŞEY SANA SIĞDI

Ama herşey sana sığdı;
Ne varsa kainata dair,
Ne kalacaksa diğer tarafta yanıma,
Özsuyu sen oluverdin filizin,
Sen oluverdi tüm hercai menekşeler.
Issız bir köyün;
Kilometrelerce uzaklıkta parlayan tek lambası gibi,
Herşeyi sığdırdım sana…
Ama herşey sana sığdı,
Benim potinlerim,senin kırmızı şapkan..
Hain kurt,kül kedisi,
Yedi cüceler ve saf pamuktan prenses,
Sentetiksiz tüm kumaşlar,
Hepsi sana sığdı…
Alabildiğine özgür martılar,
Oyunlar boyu koşuşan çocuklar,
Rüzgara salınmış uçurtmalar
Benim yazdığımı sandığım tüm şiirler,
Okumaya çalıştığımız tüm ansiklopediler sana sığdı..
Keşfedilmiş bütün kıtalar,
Deniz muharebeleri,
Dürbünün ucundaki kara göründü sevinci,
Şişelere emanet edilmiş sevgili mektupları,
Herşey ama herşey sana sığdı…
Tüm patikalar,asfalt karşıtı köy yolları..
Kağnılar,atlar,kuzular,
Köy kahvaltıları
Ve elleri toprak kokan köy anaları,
Onların lastik pabuçlu ,rubaları yamalı çocukları
Ve belki yazılmayacak hikayeleri,
Hepsi ,ama hepsi sana sığdı…
Rumi,şems,
Mahsuni şerif,ruhi su..
Bertolt,ilhan ….
Ve çalamadığım tüm telli sazlar sana sığdı..
Rekat rekat namazlar,
Niyazlar,
Günahtan kelli şaraplar,
Affa kalan geceler,
Şimal yıldızı,güz ayazı,
Çöl sıcağı,
İçimdeki Esmaü’l hüsna,

VE AHİREN ;
BU ÂDEM ,
BİR SANA SIĞDI

Babacan PESENKURDU
www.kafiye.net