ÜZÜLME EMİ

Hak tecelli eder ölürsem bir gün, 
Saçlarını yolup üzülme emi, 
Can bedene veda ettiği o gün,
Özlemimle dolup üzülme emi.

Kefeni sarsınlar üstümü soyup,
Kıblegâha döndür kabrime koyup,
El âlem içinde ağlama ayıp,
Ağıdımı çalıp üzülme emi…!

Ecel oku değdi gönül ağrıma,
Selam okununca koş gel çağrıma, 
Bir kürek toprak at yanan bağrıma,
Gözyaşını salıp üzülme emi.

Tabutuma şöyle bir omuz atıp,
Dilinde duaya gözyaşı katıp, 
Uykulu gözlerle yatağa yatıp,
Hayalime dalıp üzülme emi.

Kabrimde azaptır ağlama yetsin,
Bu kara günlerin tez elden bitsin, 
Eşin dostun sana yoldaşlık etsin, 
Bir başına kalıp üzülme emi.

Şerife Köksal Badısaba
www.kafiye.net