GÖZLERİNE MEFTUN

Gönül denen meret anlamaz sözden ,
Daha söylenmedik sözler var bende,
Yüz yüze gelmeden çıkardın gözden ,
Hasretinle yanan közler var bende.

Ardın sıra izin beni sürürken ,
Derdim dertlerini almış yürürken ,
Toprağa düşmeden beden çürürken ,
Sevdiğine küskün nazlar var bende .

Gözlerin şavkıyla boğsa da ayı ,
Kipriğin ok olsa kırarım yayı ,
Neyleyim vefasız yalan dünyayı ,
İçime sığmayan gizler var bende.

Hüzün bulutumu ömrüme çöken ,
Gül diye uzansam batıyor diken ,
Yara değil yardır boynumu büken ,
Çoklara sığmayan azlar var bende.

Badısaba’m gönül düşünce gama ,
Yaralı yüreğe vurulmaz yama ,
Bir kalemde silip atardım amma ,
Gözlerine meftun gözler var bende.

Şerife Köksal Badısaba

Şiirlerımı resimleyen Mehmed hocama sonsuz teşekkurlerımle.

www.kafiye.net