Ben Korkunca

  Bir aralık ayazında
  Sokak fenerlerinin
  Donuk ışıklarında
  Asılı kaldı umutlarım 

                 Geceydi
                        Üşümüştüm
                                 Terkedilmiştim
 

  Bilirsin karanlıklardan korktuğumu
  Ben korkunca hep
  Sende saklanırdım eskiden
  Oysaki şimdi
                 Sığındığım avuçlarında kilitler
                 Gözlerinde o kızıl zemheri
 

 Yüreğimin orta yerinde
 Koskocaman bir ayna
  Bin parçaya bölünür
  Sonra yıldızlar
  Salkım salkım üstüme dökülür
 

  Bir şafak vakti
  Kurşuna dizerler beni
  Ölmek değil ağırıma giden
 

                   Sığındığım avuçlarında kilitler
                   Gözlerinde o kızıl zemheri 

  Bir çift güvercin havalanır
  Bir yerlerden
  Sonra bu yalnızlıklar
  İçimde çoğalan
  Üstüme üstüme geliyor geceler
  Gecelerden korktuğumu bilirsin
 

  Ben korkunca hep
  Sende saklanırdım eskiden
  Oysa ki şimdi
               

                   Sığındığım avuçlarında kilitler
                   Gözlerinde o kızıl zemheri 

  Bilirsin beni
  Korkağın biriyim aslında
  Gök gürültüsünden korkarım
  Yalanlardan,kalleşliklerden korkarım
  Yalnızlıktan korkarım
  Bir de seni kaybetmekten korkarım
  Ben korkunca hep
  Sende saklanırdım eskiden
  Oysa ki şimdi
 

                  Sığındığım avuçlarında kilitler
                  Gözlerinde o kızıl zemheri
 

                                                                                  02.01.2000
                                                                                  Ümit EVRAN
                                                                                 www.kafiye.net