DÜNYA ATEŞİ

Açılan son kapısın sen aşk-ı ilahime!
Sessiz çığlıklarımdır şiirler gök kubbede.
Hakiki aşkım olsan ben düşerim cahime,
Bana aşkın nurunu kim gösterir habbede?


Bil artık ulluğunu, eyleme Rabbe isyan!
Kendine gel kendine, yemeden şamarını.
Hep emrine muti ol, mümkün mü Hakk’ı nisyan?
Refik eyleme sakın şeytanın çomarını!


Girme dedikoduya farkın kalmaz hımardan!

Çekilmez cehennemde yükü ağır ateşin.
Kurtuluş yok kabirde, ne çiyandan ne mardan!
Mezarının başından döner evladın eşin.


Lamı cimi yok bunun, Hakk’a kul olacaksın.

İğnenin deliğinden nefsini geçirerek,
Allah’ın kitabında doğruyu bulacaksın,
Benliğine kulluğun suyunu içirerek.

Bizlere ödül Rabbim cennetinde Cemal’in,
Ayırma yönümüzü sırat-ı müstakimden.
Yaradan yüz çevirse perişan olur halin.
Saniyelik nefesi kimden dilersin kimden?


Cehennemde ölüm yok, ey küffar, sen çok yaşa!

Zakkumdandır yemeğin, istediğin kadar ye!
Şeytanların elinde olduğun için maşa,
Son durağın Cehennem, kime Rabbim dersen de!

Ankara-02.07.2014
Ümit Zeki SOYUDURU

www.kafiye.net