TAM O GÜN

Tam o gün,o yerde kaldı…
Bir fotoğrafın içinde.
Anıların sen kokan gecesinde.
Ne gündüzler halden anladı
Ne geceler yıldızlarına tutundu.
Kalbim yokluğuna asılı kaldı.

Karanlık çöktü kalbimin ”sen” yanına
Bir kadın ağladı fotoğrafın yalnızlığına.
Esti geçti hatıralar,
Yaprak döktü hüzün.
Tam bu gün, bu yerde
Yokluğun düştü,yokluğuna düştüm
Ve ben sana hep üşüdüm…

Ümran YILDIRIM
www.kafiye.net