ӮЗБЕК ЭЛИМГА

Элим, ёруғ кунлар йўлида доим
Қора булутларнинг кезмоғи аён.
Аммо ишонаман бир кун Худойим
Бизга насиб этар нурли бир замон.


Қалбимизда мангу машъалдек яшар
Қатағон қилинган боболар ёди.
Ёдимга тушганда вужудим қақшар
Далада эзилган отам фарёди.


Бир пайтлар даҳрийлар сўзига кириб
Қардошлар уйига кирдик ўқ отиб.
Бу иш “байналмилал бурчимиз” дея
Даҳрийлар авради итдек ютоқиб.


Мусулмон бўлинди неча бўлакка,
Ҳануз битмагандир қалбдаги яра.
Беъмани урушдан сабоқ олмаган
Темир терсак таққан касларга қара!


Тилсим дунё фитна оловин ёқиб,
Не – не​ тўсиқларга қилса ҳам дучор.
Кўкда фаришталар қанотин қоқиб
Бизни балолардан асрагай такрор.


Бизни енга олмас ҳеч қандайин куч,
Бириксак енгамиз ҳар қандай ёвни.
Аммо мен қўрқаман душман олар ўч,
Ишга солиб туриб ичдан “биров”ни.


Неча қора ботир қилади таъқиб,
Баъзан сени хўрлар фарзанд нобакор.
Георгий лентасин кўксига тақиб
Фахрланиб юрган хоинларинг бор.


На динни, на миллат руҳини сезмай
Душман йӯриғида юрар неча зот.
Бойлик ва мансабга миллатин сотар,
Ӯшаларга кунинг қолмасин, ҳайҳот.


Элим, дунё сендан ўрганса бўлар,
Меҳру оқибатни, иззат- ҳурматни.
Баъзан юрагимга зардоблар тўлар,
Эшитиб​ ғанимлар қилган туҳматни.


Азалдан дунёга меҳр-ла боқиб,
Барчага яхшилик улашган халқмиз.
Адолат шамини кўнгилда ёқиб
Ҳақ учун, эрк учун курашган халқмиз.


Ёвуз салтанатлар бирма​ – бир қулар,
Келгайдир жадидлар қўмсаган замон.
Парчаланиб буткул кишанлар, ғуллар,
Бизга насиб этар қутлуғ бир даврон.
Элим, ёруғ кунлар келгайдир ишон!



14.02.2024.

Hasanboy Goyib



OʻZBEK ELIMGA



Elim, yorug‘ kunlar yo‘lida doim
Qora bulutlarning kezmog‘i ayon.
Ammo ishonaman bir kun Xudoyim
Bizga nasib etar nurli bir zamon.

​

Qalbimizda mangu mash’aldek yashar
Qatag‘on qilingan bobolar yodi.
Yodimga tushganda vujudim qaqshar
Dalada ezilgan otam faryodi.

​

Bir paytlar dahriylar so‘ziga kirib
Qardoshlar uyiga kirdik​ ​ o‘q otib.
Bu ish “baynalmilal burchimiz” deya
Dahriylar avradi itdek yutoqib.

​

Musulmon bo‘lindi necha bo‘lakka,
Hanuz bitmagandir qalbdagi yara.
Be’mani urushdan saboq olmagan
Temir tersak taqqan kaslarga qara!

​

Tilsim dunyo fitna olovin yoqib,
Ne – ne​ to‘siqlarga qilsa ham duchor.
Ko‘kda farishtalar qanotin qoqib
Bizni balolardan asragay takror.

​

Bizni yenga olmas hech qandayin kuch,
Biriksak yengamiz har qanday yovni.
Ammo men qo‘rqaman dushman olar o‘ch,
Ishga solib turib ichdan “birov”ni.

​

Necha qora botir qiladi ta’qib,
Ba’zan seni xo‘rlar farzand nobakor.
Georgiy lentasin ko‘ksiga taqib
Faxrlanib yurgan xoinlaring bor.

​

Na dinni, na millat ruhini sezmay
Dushman yӯrig‘ida yurar necha zot.
Boylik va mansabga millatin sotar,
Ӯshalarga kuning qolmasin, hayhot.

​

Elim, dunyo sendan o‘rgansa bo‘lar,
Mehru oqibatni, izzat- hurmatni.
Ba’zan yuragimga zardoblar to‘lar,
Eshitib​ g‘animlar qilgan tuhmatni.

​

Azaldan dunyoga mehr-la boqib,
Barchaga yaxshilik ulashgan xalqmiz.
Adolat shamini ko‘ngilda yoqib
Haq uchun, erk uchun kurashgan xalqmiz.

​

Yovuz saltanatlar birma​ – bir qular,
Kelgaydir jadidlar qo‘msagan zamon.
Parchalanib butkul kishanlar, g‘ullar,
Bizga nasib etar qutlug‘ bir davron.

​

Elim, yorug‘ kunlar kelgaydir ishon!

​

​

14.02.2024.

Hasanboy Goyib
www.kafiye.net