DÜNYAM TERSİNE DÖNDÜ


Yokluğunda her gece yalnızlığım ağlıyor
Hasretinin ateşi yüreğimi dağlıyor
Kayıp giden zamanda unutmak istesem de
Anılar dört bir yandan beni sana bağlıyor


Gönlümün kapısını her gün bir umut çaldı
Yaralı duyguların telaşı beni aldı
Dünyam tersine döndü hoşça kal derken bana
Gözlerim anıların karanlığında kaldı


Hasretin acısıyla saçıma düştü aklar
Yüzümdeki çizgiler yorgun anılar saklar
Kalbimin kuytusuna gömdüğüm sırlarımı
Gururum kimselere söylememi yasaklar


İçimde hapsettiğim bunca acı yetmez mi
Ruhumdaki yaralar beni benden etmez mi
Gittiğin günden beri hep zemheride kaldım
Çektiğim ıstırabı hiç gönlün hissetmez mi


Biraz da benden yana çevirseydin yüzünü
Belki o an atardım kalbimdeki hüzünü
Yalnız bir kere bile seviyorum deseydin
Güllerle donatırdım geceni gündüzünü


BENAL ÖZÇELİK
www.kafiye.net