Ağla Ülkem

Ağla Ülkem ağla haline ağla.
Türkü Türke vurdurdular  oturup ağla.
Askeri polise,
Polisi askere vurdurdular
Oturup ağla
Gencecik yaşta vatanı korumak için askere giden
Meydanlarda ulu orta kemerlerle dövülen askere ağla
Her ağızdan farklı sesin çıktığı Ülkene ağla
Göz yaşlarının durmadığı, 
Şehit ana ve babalarına
Eş ve çocuklarına ağla
Hiçler uğruna sokakta ölen suçsuz,günahsız insanlara ağla
Çirkin oyunlara alet edilen beyinlere ağla
Ağla Ülkem ağla haline ağla.
Vatanı,milleti bölüp kendilerine yandaş arayanlara göz yumanların 
Vicdansızlıklarına ağla
“Bayrak yere düşmesin”diye şehit olan can veren yiğitkerine ağla
Sahte oyunlarla bir yem gibi kullanılan askerine,polisine ağla
Bilinçsiz ve korumasız bir çok insanın yitip giden hayatına ağla
Üç beş çapulcunun Vatanı milleti getirdiği hale ağla
Ağla Ülkem ağla haline ağla.
Sen kendine ağlamazsan kimse ağlamaz sana
Düştüğün ve belkide düşeceğin durumlara ağla
Çiçekler açsın,huzur şarkıları söylensin diye beklediğin sokaklarda
Silah seslerinin eksilmediğine ağla
Caddelerinin yağmur suları yerine
Yine senin askerinin,polisinin,halkının kanı ile yıkandığı günlere ağla
Hepimiz suçluyuz hepimize ağla
Ağla ki bunlar unutulmasın ne kalbinde ne aklında.

Neslihan Eyüboğlu
www.kafiye.net