MUTLUYLA MUTSUZ

Mutluyla mutsuzu anlatsam size,
Bilmem nasıl başlarım dostlarım söze.
Yazdığım kaleme,bastığım ize,
Yol  dedikleri gün mutlu olurum.

Mutsuz olan bencildir, bencilde mutsuz.
Söyle yaşar mı hiç insan umutsuz?
Ne insanlar gördüm yerdeki atsız,
Kır ata binenden daha mutluydu.
 

Mal mülk, para pul, tonlarca altın,
Alır mı mutluluğu acaba satın?
Bir kere yürekten gülse suratın,
İşte o zaman ben mutlu olurum.

İster şarap içsin isterse kımız,
Mutlumu olacak yinede mutsuz?
Toprak olacak bir gün hepimiz,
Bilen bilmeyenden daha mutluydu.

Fakiri hor görme incitme sakın.
Bir yerlere göç var hep akın akın.
İnsanoğlu sonunu bilirse yakın,
İşte o zaman ben mutlu olurum.

Mutluluk kalptedir, işlidir öze.
Işık gibi parlar ve vurur yüze.
Ne ibretler vardır yüzdeki göze,
Gören görmeyenden daha mutluydu.
 

                          Emrah Buran

            21 Temmuz 2005 - Çanakkale