Kafiye.Net

RENGİ SOLMASIN

Akşamın rengi belirirken sonsuz ufukta,
Hızlandı sonsuz çırpınışlar birden boşlukta.
Renginin solması biterken sonsuz ufukta,
Hicranı sarmaya başladı beni yoklukta.

Solmasın gözlerinin rengi yalnızlıkta,
Sararmasın gül yüzün bu günün sonunda,
Harap olmasın şu bahçende açan gonca,
Sakın boynun bükük durmasın bu akşamda.

İzmir/ 11.12. 1977
Hüseyin DURMUŞ
www.kafiye.net

BU KIŞ

Yağan yağmur dinmiş, ortalık aydınlık
Birden bire sardı üşüme ve titremek.
Çenem bir birine vuruyor takır takır…
Düşüncelerim dağılmak üzere şimdi.

Yalnız olduğumdan sardı beni titreme,
Kimsesizim, dert ortağım yok İzmir’de
Bana öyle geliyor ki şu köhnemiş şehirde,
Büzülüyorum masamda hep çekine çekine!

Akşam olmuş, hava kararmış
Sobam yanmayacak yine bu kış
Odam bana bakacak; yılış yılış
Otursam mı, çıksam mı, bitse şu kış!

Hele çeyrek asrı bulan yaşım
Birer birer aklar düşen saçlarım,
Alında hendeği andıran kırışıklıklarım
Hayret! Ne çabucacık ihtiyarlamışım!

İzmir 15.12.1976
Hüseyin DURMUŞ
www.kafiye.net

YOK OLSUN

Yalnızlık denilen acı ızdırap,
Bu yaz gününde olmuşum harap
Sarhoş gibiyim, içmedim şarap!
Yanıma gel; sen saz ol, ben mızrap!

Dağ başında bir ev düşün şimdi;
Kervan geçmez, dağın en yüksek tepesi.
Ve bir insan düşün, hiç çıkmıyor sesi.
Tamir görmemiş evin ne damı, ne penceresi

Yollar dikenli ve taşlıklı yavrum,
Ayaklarım yarılmış, ağır yürüyorum!
Bir umut, bir ışık, durmadan arıyorum
Issız dağın başında şimdi korkuyorum.

Engin denizde bir gemi düşün!
Batmak üzere, yolcusu olmuş düşkün,
Mahsur kalanların hepsi küskün!
Kurtuluş ümitleri yok, nereden gülsün!

Bir toprak düşün şerha şerha,
Yalnızlığa itilmiş, şimdi çok tenha
Yağmuru bekliyor, bulut da yok ha!
Ölümü beklemekte, dikkat et ha!

Küçük bir köy düşün dağ başında,
suyu yok, yolu yok, sıcak havada
Kurtuluş için umut kalmadı obada,
Hep birlikte bekliyorlar azraili orada!

Bir şehir düşün şimdi gördüğün bu yerde,
İnsanların yaşayışları tamamen pejmurde,
İnsaf denen duygu kalmamış hiç kimsede,
Vurdukça garip inliyor şimdi sokak köşesinde!

Ağlamak istiyor garip sokak köşesinde,
Gözleri dolu dolu olmuş; yok ona müsaade!
Mahsur kalmış şu köhnemiş şehirde,
Vurun garibe vurun şimdi öldürürcesine!

Kalmamış kimsesi horlanıyor durmadan,
Fayda yok, kendini hor gören toplumdan!
Hele üstünde yürüdüğü kaldırımlardan!
Gözyaşı kalmış şimdi, bir de gariban.

Düşün yavrum düşün ki bulasın,
Yardım elini uzat ki o da kalksın,
Bir dayanağı var şimdi o da yıkılmasın!
Kurtar onu, biraz daha yaşasın!

Uzat elini uzat ki kurtulsun,
Bütün acıları bir anda son bulsun,
Topluma karşı olan kini yok olsun,
Yardımına koş ki, bir hayat doğsun!

İşte yavrum insanların yaşantısı,
Şimdiye dek kalmamış kimsenin ahı,
Sen olmasan da belki olur başkası
Yürü güzel yürü şimdi, olma katı!

Didim / 17.07.1977
Hüseyin DURMUŞ
www.kafiye.net

Nazara Geldin

Düşüncenin saflığını kullanmak isteyenlere,
Gönül gözüne şimdi o nazarı değdirenlere,
Sevdanın çiçeğini bir gecede bitirenlere,
Saflığından seni senden daha çok kıskanıyorum!

Aşkımsın, meleğimsin şu kainatta şimdi,
Gül yüzün sümbüllerle donanmada şimdi,
Gamzelerin kalbimden vurmakta şimdi,
Saflığından seni senden daha çok kıskanıyorum!

Senin için Japon gülüm yapraklarını döktüğünde,
Bir saniye kalbin bensiz olduğun yerde direnmede,
Gökyüzünde melekliğin inan şimdi perçinlenmede,
Saflığından seni senden daha çok kıskanıyorum!

Sözün yeter seni senden daha çok sevmek için,
Bakışların bir ömre bedel uğrunda ölmek için,
Öyle ışığım oldun ki, ayağına geldim sevmek için,
Saflığınla seni senden daha çok kıskanıyorum!

Sensiz yapamıyorum artık, bütün arzum sen,
Zaman kısa, geçen süre bir asır, gülümseyen sen,
Sözüm söz, senden başkası bana haram diyen sen,
Saflığınla seni senden daha çok kıskanıyorum.

Onurlu onurunla kimse karşında duramaz,
Sevda yükünü inan benden başkası taşıyamaz,
Esmerim benim olunca gözyaşlarım taşamaz,
Saflığınla seni senden daha çok kıskanıyorum.

Davutlar / 15.12.2006
Hüseyin DURMUŞ
www.kafiye.net

“Öyle masum bakışların var ki;
gözlerini asla benden kaçırma.
Çünkü senin gözlerinde Aşkı görmek istiyorum.”

MELEK YÜZÜN

Bulut olsam senin yanına gelsem;
Yıldırım olsam baş ucuna dikilsem,
Bora olup senin yanında gezinsem,
Senin bu bakışların ancak beni durdurur.”

Melek yüzünün temizliği şifadır,
Dünyanın tüm gülleri sana fedadır,
Senin aşkın şimdi başımda sevdadır,
İnan bu can sana gerçekten fedadır.

Davutlar/ 18.12.2006
Hüseyin DURMUŞ
www.kafiye.net

SICAKLIĞIN

Hani sıcaklığını duyarsın duyguların,
Seni sımsıkı sardığını hissedersin yıldızların bir anda,
Gökyüzünde ayın ışıldaması
Seni yakamozla tanıştırır gölde,
Bahçendeki gülün hışırtısını duyarsın;
Gecenin sessizliğinde sen!
Mis gibi kokusunu duyarsın verandanda
O an biricik aşkını özlersin
Onun yokluğunda ve gözlerin dolu dolu olur,
Yine kendini teselliye kalkarsın
Yalnız başına oturduğun koltukta,
Sıcak bir kucaklama buluşturur seni
Odanın loş ışıklarında
Onu hissedersin gönül gözüyle tekrar
Sımsıkı sarılırsın bütün benliğinle,
Daha da ısınırsın yalnızlığında sen,
Neredesin biricik aşkım diye aranırsın;
Uzun zamandır varlığını hissettiğin
Aşkın karşına dikilmiştir artık,
Buradayım aşkım, bir tanem diyerek seslenir
Sen bir anda koşarsın kapıya doğru,
Uzat ellerini, aç kapıyı şimdi
Bak merdivenlere, göreceksin beni
Sana uzanan ellerimi,
Sana doğru koşarken merdivenlerde beni
Ve sana ” Biricik aşkım, güzelim, Esmerim”
Derken benim o tok sesimi,
Seni seviyorum aşkım, geldim, kucakla beni…

Akbük/ 18.01.2007
Hüseyin DURMUŞ
www.kafiye.net

GÜLÜMSERDİN

Hani resimlerine baktığım o küçüklüğüm!
Hani ilk şekillerini incelediğim çocukluğum!
Hani boyama yaptığım resim sayfalarım?
Şimdi hayallerini yaşadığım o çocukluğum.

İlk harf öğrendiğim, ilk bilgi kaynağım,
İlk okumayı söktüğüm, ilk defa coştuğum,
İlk insan olmanın yolarını doya doya duyduğum,
İlk defa canım sıkıldığında oyalandığım kitabım.

İlk aşkı, ilk gezmeyi, ilk sevgiyi sende buldum!
Sen öğrettin bana sevgiyi, mutluluk doluyum.
Sevgiliye mektup yazmayı, sevgiyi sende buldum!
Çalışmanın önemini, kişiliği sende buldum kitabım.

Rast gele sayfalarını yırttım, kırdım seni!
Kimi zaman sayfalarını karaladım, bana gülümsedi
Sokak ortasına bıraktım, ateşe attım seni,
Beni bırakmadı vefakar dostum, hep gülümsedi.

Her şeyimle sana güvendim o yıllarda!
Dert ortağım oldun o soğuk gecelerde,
Göz yaşımı sildim yaprağına o ıssız gecede,
Bana direnmeyi öğrettin kitabım, o gecede!

Dert ortağı, can yoldaşı olursun sen!
Yol gösteren, milleti uyandıransın sen!
Vatanı kuran, vatanı yüceltensin sen!
Benim dert ortağım, benim kitabımsın sen!

İzmir / 28.10.2000
Hüseyin DURMUŞ
www.kafiye.net

Ah Gönlüm!

Yalan sevgilerden ayrıl be gönlüm!
Ebedi olanı, sar derim sana
Hayal dünyasından sıyrıl be gönlüm!
Aklını gerçeğe yor derim sana

Kainata bir bak, dinle ne diyor?
Her canlı Rabbini zikir ediyor
Seninse yüreğin benlik güdüyor
Böyle iken vuslat zor derim sana

Ölüme çareyi bulamaz bilim
Söyleye söyleye lal oldu dilim
Her an, her nefeste yaklaşır ölüm
Boşa geçen vakit ar derim sana

Seneler boyunca çile çektirdin
Gece gündüz kanlı yaşlar döktürdün
Sonunda kendinden, canı bıktırdın
Sonun iyi değil har derim sana

Allaha kul olda, yanmaktan kurtul
Şeytanın sözüne kanmaktan kurtul
Bu dünyayı gerçek sanmaktan kurtul
Onunda bir sonu var derim sana

Güne dua ile başlamak güzel
Şeytanı kapından taşlamak güzel
Sevgiyi kalplere işlemek güzel
Canını bu yola ser derim sana

Emine Yılmaz Dereci

HÜZÜNLÜ PAZAR

pazarım sensiz geçiyor yine
birlikte geçirdiğimiz pazarların tadı damağımda
gözlerimde hüzünmü var yine?
boşver..geçer…
daha nice pazarlar gibi buda geçer
geçer elbet yitirdiğim zamanlar gibi
geçer hasretin yaksada içimi
unuttum zaten gözlerini
sevmiştin ya bir zamanlar beni
olsun…bana yeter
kahvaltıda herşey vardı bu sabah
gazeteleride aldım yanıbaşıma
sadece karşımda sen yoktun
ney sesi yayıldı odama
gözlerimi kapattım senden dinliyorum
bir damla yaşmı süzüldü yine?
boşver…geçer
geçer elbet pazarlar gibi
yiten her güzel şey gibi buda geçer
sevmiştin ya bir zamanlar beni
olsun…buda yeter

Şule AKAR
13.08.2006
saat: 17.42
www.kafiye.net

CANIM ÇOK ACIYOR

yüreğimi de götürmüştün giderken
yada sen almayı istemiyordun da ben yollamıştım yanında
sana iyi baksın diye
yüreğin üşümesin diye
bir daha sevmelere dayanamaz diye..
sandım ki senin yanında mutlu olmaya devam edecek
orada güvende olacak, huzuru bulacak
her kalp atışında beni hatırlatacak
sandım ki gittiğin gibi dönmeni de sağlayacak
yoksun..
sen yoksun ya yüreğimde yok artık
sevmelere hasret boşluğunla sürükleniyor
hüzünlere gebe her geceye, gözyaşına yenik her sabaha
bir günü bir güne daha ekleyerek yaşıyor
bu nasıl yaşamaksa yaşıyor işte.
ya dön bana
ya yüreğimi yolla
canım çok acıyor

YÜREĞİM SENİ UNUTMAYACAK
canımın acısına alıştım artık…
yokluğun eskisi kadar üzmüyor beni..
belkide içimde hep seni yaşattığım için olsa gerek
seni düşünmemeye çalışmak da çözüm oluyor bazen
akşamları üstüme hücum etsede senli düşünceler
kovuyorum onları kafamdan içim acıyarak…
oyalanacak şeyler arıyorum kendime
nafile çaba oluyor aslında bu
boşluğun istesemde dolmuyor dolmayacak
yüreğim seni istesemde unutmayacak

BİLMİYORUM
Ben istediğim içinmi yüreğimde yaşadın bunca zaman
Yoksa istesemesemde sevginmi güçlüydü?..
Bilmiyorum…
Seni yitirmeyi hiç istemedim oysa
Belki inanmak istediğim bir güçtün,
Belki de acımasız hayatımda bir teselli
Gidişini kabullenemeyişim bundanmıydı?..
Bilmiyorum…
Hep okurdum Can Baba’nın yazılarını
Çoğu zaman etkilendim de düşüncelerinden
Sevdiğin kadar sevilirsin diyordu
Ben seni çok sevdim diye sevildimmi?..
Bilmiyorum…
Seni çok düşündüğüm için mi hep aklımdaydın?
Bu yüzdenmi her sabah seninle uyandım?..
Her çalan telefon beni ilgilendirmiyor artık
Seni unuttummu yoksa unutmak zorundamıydım?..
Bilmiyorum…
Hep aşka inandım sevginingücü ayakta tuttu beni
Yitirmek bu yüzden ağrıma gidiyor belkide
Gururmuydu beni ayakta tutan, kızgınlıkmı?..
Bilmiyorum…
Bilmediğim ne çok şey varmış meğer senle ilgili
Bunca bilinmezle yaşamak zor, sen hissettinmi?
Kendimi kandırmayı bıraktım artık sevgilim
Giderken kaybetmeyide göze aldın sanırım
Yüreğimi aldım senden, haberin varmı?..
Bilmiyorum

Şule AKAR
TEMMUZ-EYLÜL 2005
www.kafiye.net