DÜNYAM

Rüzgar gülü olmaya çalışan insanım:
Ben, aydınlık Türkiyemin, karanlık yüzü
Ben bay köylü emmi.
Ben varoşların, bayan günyüzü görmemişi ,
Umutlarını yarınlarda yaşayan çocuğu…
Bana benden söz et.
Sırtımdaki küfeden, cebimdeki paradan
Kolumdaki altın
bilezikten
Tüten fabrikamdan söz et.
Ne gökdelenler ; ne de uydu kentleri
Ne de büyük alişveriş merkezleri,
Bana bakkalımdan, sokaktaki insanımdan söz et.
Benim insanımın ,
Giyiminden kuşamından yaşamından söz et…
Her gün havanda su dövüyorsunuz,
Kanaldan kanala koşuyorsunuz
Kendiniz söylüyor kendiniz dinliyorsunuz
Kendi azınlığınızın sesi olursunuz.
Ben ne anlarım makro ve mikro ekonomiden…
Benim için:
Ne gelişmişlik ne de az gelişmişlik
Ne Merkez Bankası ne de IMF
Ne Avrupa müzakereleri ne de Amerikan rüyası,
Bana:
Entegrasyondan değil, ekonomiyi vurmasından söz et.
Cebimden alacaklardan haberdar et beni.
Ne ihracat ne ithalat
Bana gayri safi milli gelirden
Toprağımda biten üründen söz et..
Beni, soframdakinden haberdar et.
Bana, benim dilimde seslen,
Benim dilimde söylemlerde bulun
Benim yüreğimin derinliklerine dal
Gündemdekiler ekranlarda beyaz sayfalarda kalsın…Beyaz dizilerle oyalama
Benimle fakirlik edebiyatı yapma
Düşünce fukarası olarak görme,
Dil fakiri olarak sunma ,..
Bana:
Fikirlerin ön yargısız tartışıldığı,
Çıkarlar üzerine kurulmayan
Dünyamdan söz et.
Samiye SEZEN-SAYIN
30 Kasım 2005
www.kafiye.net