SENİ KİMSE BİLMESİN

Gönlümde gizli sevdam alnımın yazısıydın
Nazar ettiğin yüzün dermansız sızısıydın
Yüreğin inci mercan sedefler dizisisiydin
Hayalimde suretin, düşümde ninni sesin
İki cihan helalim seni kimse bilmesin

Adın kutsal yeminim, varlığın bende sırdır
Mertliğin dile destan yıl değil yüz asırdır
Öyle bir akit ki bu, can ölüme hazırdır
Zulümler bu destanı harap edip silmesin
Yüreğimde giz sevdam seni kimse bilmesin

Özlemin zirvesinde varlığım deli aşık
Talan olan bahçede ruhum asi sarmaşık
Öksüz gecelerimi şefkatle saran ışık
Bana bir selam gönder düşlerim gülümsesin
Mahzun bakışlı sevdam, seni kimse bilmesin

Ellere mahrem sırrım efsununda haklıdır
Akşam yıldızlarında yeminimiz saklıdır
Sende kalan gözlerim ellere yasaklıdır
Tenime lisan olmuş gül kokulu nefesin
Esmer gülüşlü sevdam seni kimse bilmesin

Evvel kuru dal idim gül sinende yeşerdim
Kendimi sende buldum aşkın sırrına erdim
Kargülü ALMILA’yım, değişirsem namerdim
Yeminimden dönersem bahtım bana gülmesin
Yağmur yürekli sevdam seni kimse bilmesin.

04.12.2006 iSTANBUL
Sevim YAKICI (Kargülü ALMILA)
www.kafiye.net