Avutmuştum Gönlüm Seni

‘Durgun su ol’ dedim, yine çağlarsın
Avutmuştum hani gönlüm ben seni
Bendin yıkıp zarı zarı ağlarsın
Avutmuştum hani gönlüm ben seni

Derdini anlatıp dökmüştün suya
Kahretmeyecektin hayata güya
Söz vermiştin daha ağıt yok diye
Avutmuştum hani gönlüm ben seni

Tatlı sözler ile teselli verip
‘İstikbal açıktır’ zihinde kurup
Karanlık içinde bir ışık görüp
Avutmuştum hani gönlüm ben seni

Beden hasta yorgun koca dünya dar
Küstü yürek gayri sözüm etmez kar
Dur desemde durmaz akar çeşm-i zar
Avutmuştum hani gönlüm ben seni

Ümit emel uzak hayaller yırtık
Sırça cam kilitli kapılar örtük
Hatıralar sizde yok olun artık
Avutmuştum hani gönlüm ben seni

Hatice HANTAL
www.kafiye.net