MEVSİMLER AĞLIYOR

Gül kokusu rüzgârlara karıştı,
Senin kokun eksik kaldı, çabuk gel.
Darılanlar birer birer barıştı,
Küskünlükler bizi buldu, çabuk gel.

Güne tatlı hayalinle başlarım,
Gecelerde yankılanır düşlerim,
Yokluğunda sarpa sardı işlerim,
Karga dostlar bize güldü, çabuk gel.

Ateş sardı kaderimin rengini,
Okyanuslar söndürmüyor yangını.
Beklemeden ömrümdeki son günü,
Baharımın rengi soldu, çabuk gel.

Hasretindir yaşamaya bahanem,
Dayanılmaz cennetteki cehennem.
Kirpiğimden yanağıma sızan nem,
Buharlaşıp bulut oldu, çabuk gel.

Yaprağını döke döke dallarım,
Mevsimleri ağlatıyor hallerim.
Ellerini çok özleyen ellerim,
Uçaklarla selam saldı, çabuk gel.

Okyanusda sevdamızın kıtası,
Gemi yaktı hasretimin çetesi.
Anayurdum kahırların ötesi,
Gönül evim acı doldu, çabuk gel.

Mehmet NACAR
www.kafiye.net