BU MEVSİMLER

Üzüntülerimi yüzümde saklamayı öğrendiğim günden beri ;
Mevsimlerin bir önemi kalmadı takvim yapraklarında…
Bu mevsimlerde zordur unutma tebessümleri,
Bir önce ki günden kalma hasretler biriktiriyorken üstelik sana…

Bu mevsimlerde ben ;
Zamansız sol kol ağrıları bırakıyorum geceleri sana,
İlaç kutularına yazıyorum baş harflerimizi.

En masumu ne biliyor musun?
İçtiğim suya, yediğim ekmeğe anlatıyorum kahrolası yokluğunu…
Yokluğunla doyuyor, sensizlikle acıkıyorum.

Senin için bu mevsimler;
Dolap önünde üşür müyüm?
Terler miyim karmaşasında zaman öldürdüğün an dilimleri işte.
Bu mevsimlerde ;
En günahkâr olanı ne biliyor musun?
Seni uzun uzun, kısa kısa, sessiz harflerle yaraladığım an dilimleri…
Bu mevsimlerde ;

En çaresiz olan ne biliyor musun?

Bir o kadar yalnız,
Bir o kadar kalabalık,
Sessiz çığlık atışları,
Bitmeyen kararmayan geceleri oluyor bu sokakların.

Bu mevsimler ;

Beyaz kâğıtları üzdüğüm,
Kalemleri tükettiğim…
İçimde ki hastalığın bedenimi sardığı ve beni erittiği an dilimleri.

Hepsi topu bu kadarız işte…

Ufuk Tan Keleş
31.03.2013 / Şişli / 16:45
www.kafiye.net