YÜZÜN


Hafızamda toparlayamadığım yüzün,
Gözlerin unutulmaya yüz tutmuş bir anı sanki,
Toprağa karışmakta olan bir can nasıl sancılıysa,
Öylesi bir oluşla tükenmekteyim
Varlığından esirgediğin her zerren
Lime lime dökülmekte ruhumdan.
Ölü doğmuş bir umuda inanmışlık…
Yolun sonunun görünen kısmındaydı tutunduğum dal
Ve acı sinsi bir zehir gibi dağılırken kanıma
Suyun kurumuş toprağa yürümesi gibi bir şeydi
Serin ve bir okadar yakıcı.


Eylül/26.04.2024/Karabağlar
www.kafiye.net