Tuğba Aras


  UĞRAŞTIRMA BENİ SENİNLE

  Seninle telefonda konuşurken yürüdüğüm o köy yolundayım. Sonsuza Kadar albümünün her şarkısının her saniyesini sonmuş gibi dinledim. Seni düşünmek güzel, ümitli, dünyanın en güzel sesinden en güzel şarkı… Seni galiba hiçbir zaman son görüşüm olmayacak. Bu yüzden artık son diye bir şiir yazmayacağım. Çünkü ne zaman yazsam ertesi günü karşımda dikiliyorsun, şiirlerimle anlaşmalı gibi. Dünkü gibi mesela. Saçların kısalmış yine. Boyun aynı kilon fazla gelmiş. Yürüyüşünde farksız, göz ucuyla bakışında. Saça sapan görünüyordun. “Bu ne kasıntı?” dedim. Oysa o zamanlar bunu bile sevip herkese karşı geliyordum. Pek iyi görmedim seni Salihçik. Ya da beni görünce yüzün döküldü benimki gibi. Rüzgar esti üstüme, seni vurdu yüzüme. Ben de rüzgara vurdum saçlarımı uzaklaş diye, hatırlatma kendini diye. Karşılaşmasak olmuyor mu? Zaten derdim başımdan aşkın. Uğraştırma beni seninle. Kendiliğinden gidemez misin? Yavaşça, süzgeçten sızan su gibi, bir şarkının nakarata yaklaşması gibi…

                                                                                                                                                  24.09.2023/Karabağlar
Tuğba Aras
www.kafiye.net