Tuğba Aras

FESLEĞEN2

Yeniden ben geldiğim fesleğenim. Şiirlerimle dolup taşan kalbimle bir de cevap bulmuş sorumla. Hasbi hallerimize muhtacım şu aralar. Konuşup dertleşecek çok insan olsa da hiç biri senin yerini tutamıyor, inanır mısın? O yüzden sana ihtiyacım var. Söylemeye çekiniyorum ama bir haller olmuş sana: Spora mı başladın, yoksa depresyonda mısın? Henüz senin gibi değilim. Olmam da sanıyorum. Senin yaza dair umudun kalmamış. Bense hâlâ umutlarla yeşertiyorum hayallerimi. Hiç olmadığı kadar hem de. Saklanmaz ruhuma bir ben, dar gelir içimi içime sığdıramıyorum. Kalbim bebeklerin kalbi gibi pıt pıt atıyor. Teannüt ediyorum sanki eski ben olmamak için. O deli aşık, konuşkan ben… Sabahattin Ali gibi seviyorum. Gayet aklım başımda olarak. Hâlâ konuşkanım ama büyüyor insan.

Önceki sohbetimizde herkese sayıp dökmüştüm. Az çok hatırlarsın fikirlerim aynı ancak bil bakalım ne değişti. Ben tam olarak fikirlerimi başkalarına haber etsem ne çıkar, etmesem ne? Dönüp düşündükçe gülüyorum sana söylediklerime. “ Onlardan ne eksilir ne artar, derdimi deli eder otururum köşeme sonunda.” sonunda. Komik olansa koskoca bir paragraf kavga edercesine bahsetmiştim her şeyden. İnsanlar gelişir güzel kokulu fesleğenim. Değişir…

Güzel kokulu deyince hakikaten sonbahar – ya da sözsüz inkar ettiğin depresyonun- senden bunu alamamış. Hâlâ çok güzel kokuyorsun. Kim bilir neler anlattın görüşmeyeli. Ben anlatayım sana. Dinlemek istemezsen de üzgünüm güzelim. Kaçışın yok. Kedileri daha çok seviyorum. Hepsini cebime alıp götürmek istiyorum. Ne mümkün… Köpeklere alerjim varmış, bilmiyordum. İlk ve son kez dokunabilirdim. Tatile gelirsek mütemadiyen aynı saatlerde şiir yazdım. Yeni bir roman işledim. Devam ediyor hâlâ. Pek çok müzik keşfettim. En sevdiğim şüphesiz Mark Aryan’ın “yalancısın” şarkısı oldu ama hiç birini diğerinden ayıramam. Bekledim de Gelmedin, Gözlerin, Kalbin Yok mu?, Çoban Yıldızı… Böyle işte. Şimdi ise yine kış geliyor. Yağmurlar da başlar. Mesai geliyor. Bu sonbahar iyi olacağım. Olmazsam şiiri yasaklayacağım kendime, söz… Seni rafına bırakıp gidiyorum. Yine geleceğim. O zaman özle beni. Hoşça kal.

Tuğba Aras / 24.05.2023 Çarşamba/ Karabağlar
www.kafiye.net