SEVGİLİ ÖĞRETMENİM


Yolumu aydınlatan ı
şığınla, gözlerim hep sarı saçlı, mavi gözlü Atam’ı aradı…

Çok uzaklarda değildi aslında, yanı başımızdaydı… Bir çift mavi göz, bize bakıyordu ve kan kırmızı dudaklardan şu sözler döküldü;

-“Sevgili Ö
ğretmenler, Yeni Nesil Sizlerin Eseri Olacaktır.” Yani, gençlik, gelecek öğretmenlere emanet edilmişti. Öyle ya, emanete ihanetlik olmazdı, gerçek eğitimciliğe yakışmazdı. Görev, çok kutsaldı ve Atamızın emanetine sahip çıkılmalıydı. Benim duyarlı, vefakar, ilkeli ve Başöğretmen Atamızın izinden giden Sevgili Öğretmenim; eğitimin neferleri sizler, var oldukça bizler de, sizlerin temelini atmış olduğunuz binalara birer tuğla öreceğiz…!!! Ufkumuz açık olduğu sürece, kim tutar bizi? Eğitimin mihenk taşları sizlere, çok şey borçluyuz Öğretmenim…!!! Sadece; 24 Kasım’larda değil, her daim yüreğimizin en derin parselindesiniz…!!!


Sevgili Öğretmenim; eserlerinizle gurur duymak için, temeli sağlam binalar yapmak ve her bir tuğlasına alın terinizi katmaktan asla vazgeçmemelisiniz…!!!



Kezban KOÇAK-İstanbul / 24.11.2020
www.kafiye.net