YAŞAMAK, YAŞATMAK OLMALI SANATIN ADI…!!!



İlkokul yıllarımda çocukça bir hevesle fark edilmek uğruna,
Olanca gücümle ba
ğırdım mikrofonlara…
O yegane insan Sevgili ATAM’ı;
şiirlerle anlattım…
Biraz büyüdüm, biraz daha büyüdüm…
Ve sahnelerin büyülü atmosferinde;
Tirat yaparak canlandırdım insanlara…
Onu yakından gören, her an yüre
ğinde hisseden ve
Çocukların tıp kı göcekler gibi filizlenerek ye
şermesini ümit eden,
Bir nine oluverdim o an….
“Kurtulu
ş Mücadelesi” canlandı gözlerimde…
“Hey gidi Kemal Pa
şa hey!…
Sen; gönüllerimizde bir yıldız,
Bir yıldız ki; yalbır yalbır yanar.”


Dedi Yazar…!!!
Ben a
ğladım, seyirciler ağladı…
Alkı
ş sesleri kulaklarımda çınladı…
Yarı a
ğlamaklı, yarı tebessümlü yüzler karşımda…
Çiçekler uçu
şuyor havada…
Sevincim, gözya
şım birbirine karışıyor sahnede…!!!
Evet; “Güllü Hala”nın tiradı burada bitti…!!!
Ama, benim tiradım ba
şladı….;
Okumak…!!! yazmak….!!!
Yılmamak ve ba
şarmak bunun adı…!!!
Sevmek; hiç bıkmadan sevmek…!!!
Canlı, cansız her
şeyi sevmek…!!!
Ya
şamak, Yaşatmak Olmalı Sanatın Adı…!!!



Kezban KOÇAK / 27.03.2017 / Antalya
www.kafiye.net