Hayat Denen



Artık hayat denen Tekne çok sıkıcı. Umarsız, rahat, kalpsiz, sevgisiz ve saygısız halleri, bencilliği ve daha sayamadığım bir sürü şey yalgın kıyıların dibine sürükler.Kimi görsem kör,kimi görsem sağır.İnsanlık merhalesi kalmamış bu alemde.Dünya telaşı doldurur ceplerini.Bir bir dökülen inciler kimsenin umurunda değildir.Yanlış doğru birbirine geçmiş bir karmaşa, Yağmur yıkayamaz üstlerindeki kötülük kokusunu.Dünyanın en şahanesi bile tutamaz ellerini.Dizlerin bağı kaçmış, gözlerin izi derinlere saklanmıştır.Her gun saklambaç oyunu, körebe tohumu saçılır .Eskidendi insan denilen varlığın güzelliği.Nicesi gösteriş,para pul, göz boyama.Dostlukmuş ,sevgiymiş ara da bul… Yapmacık gülüşlerin, çıkarcı duruşların, yalancı baharın dozajı arttı da arttı.İsin komiği de susmanın saflık olarak görülüp karşındakinin her şeyi yuttu görülmesi.Sukut etmek asaletten gelir halbuki.Yersiz seslenişler boş teneke tıkırtısıdır.Hani bir de dengede durabilmenin zevki yok mu karşıda kendini akıllı zanneden kişide.Neyin sevinci,neyin zaferi bu?

Kendi kendine kazdığı kuyunun kaldığını ve derinlik rüzgarını savurduğunun farkında mısın?

Eyyy kendini insan zanneden ,sahte gülüşlerin ve sahte sözcüklerin arkasından çık. Sükunetteki fırtınanın esmesi yakındır bu çağda…


Kemalpaşa

Aslı ALTUN
www.kafiye.net