Acı Çöreklenir Yüreğine


Acı çöreklenir yüreğine

Bir mayhoşsundur durduğun yerde

Alemler barındırırken içren

Barındırmaz alem seni bir santim

Güller göz süzerken tepelerden

Hıçkırık boğuyor alabildiğine

Engin yokuşlar karşılarken yoksunluk bulvarında

Hüzün çanağı vuruyor

Kalabalıklar içinde yalnızlık mıdır

Senlik sepetini attıran.

Yağmur kokusu çekerken telveseni

Bir nümayiş kopuyor dalyanlarda

Kör kuyularda biriktirdiğin erguvanlar

Çekiştirir kulaklarından

Bu sözcüklerin ne sonu var ne de başı…

Alabildiğine at kendini bilinmezlik duvarından.



Aslı ALTUN

Alanya
www.kafiye.net