AŞIKLAR



Aşıklar yanar

Alır eline kalem

Bir kelam döker mihmandar

Her ücra da gezer bir gezgin

Kimi yoksul,kimi zengin

Pir elinden bir bade

Kime nasip olur gönül söyle

Yunus idim sanki bu yerde

Aklım kalmadı bu dertte

Ne avare gezerim düşlerde

Söyle bana hocam senin ki nerde

Bir derya seldir bu belde

Kim buldu, kim gördü

Sen,ben yerde

Gönül gezer her yerde

Aşıklık marifet değil

Maşuk gizlidir siğnede

Eli öpülür gönülden dökülenlere.

Bir muamma gizli her sözde

Bilmem hiç bir şey bu diyarda

Var sen de sor soruştur

Hangi dağın eteğinde

Söz söyledim diye etme rüsva

Daha nice gerek gönüle

Kusur ettiysek affola

Usta sizsiniz.

Biz küçük çıra,

Selam olsun gönülden yananlara.


Aslı Altun
www.kafiye.net