Yaralı Kalbin Taşıdığı Hissiyat



Zamanın sonsuz ana rahminde

Bırak gözlerinde aşka düşmeyi öğreneyim

Düşün ufacık bir fanus içinde

İki uçlu kordonla sarmalandık




Yaşamın hazzı;

Zihnimi bir nevi mentalizasyona soktu

Küçük tabutlarla toprağın altına koydu




Neticede aşkı kalben,

Özgürlüğü zihnen var edebilecek miyiz?

E zaten imkanlar ve fiiller kıstasında

İkisiyle de nesneleştik




O zaman hayale yatırsak

Her günü

Denli bulunamayan hisleri…

Kaybedince kazanılanları…

Yorulunca elde edilenleri…



İlknur Yıldırım

01.02. 2020

İzmir’den..

www.kafiye.net