şiir. öykü, makale, deneme, tiyatro, masal, fıkra, anı, sohbet, röportaj yazılarının yayınlandığı uluslara arası yazar ve şairlerin katılım gösterdiği edebiyat sayfasıdır. Uyum platformudur.
Hayır demeyi beceremedim
Kâhya!
Sözüm olsun
Tüm niçinleri sökeceğim artık
Dişlerimi söker gibi tek tek içimden
Âlemler kuracağım tekrar âlemler içinden
Billur baharlar asacağım
Sarmaşıkların filizlenen dallarına
Sulayacağım rüzgârları en sevdiğim yağmurlarla
Sonra fulyalar ekeceğim gözlerime en keskininden
Derinden yanacağım Kâhya!
Yanınca en derinden…
Uçurumları uçurumlara çatacağım
Sevda köprüleri kuracağım
Yüreğimde seken bir ceylanın ayak izlerinden
Söylüyorum Kâhya!
Çatır çatır dökülecek bir gün
Sevdanın yanağından porselen maskeler
Akrebin zehri sızacak çatlaklarından
Ve kavlayacak aşkın tüm allıkları
Sonra savrulacak rüzgârda bir engerek gömleği
Taşlanacak bir gün aşkın mermer çehresi
Söylüyorum Kâhya
Ve taçlanacak bir gün bir kumrunun titreyen sesi
Bedenlerden bedenler doğacak yeniden
Sancısız
Ağrısız
Simsiyah benekler olacak gündüzleri gökyüzünde
Ve yanacak geceleri yıldız yıldız ışıklar gözlerimde
Üşümeyeceğim Kâhya!
Resimler yapacağım en sıcak renklerden
Sileceğim
Sarıyı
Safranı
Tüm tonlarını tuvalimden
Yarin saçları olmayacak mesela…
Siyahı da
Günahı da
Geceyi de
Zeytini de
Bilmeyecek kimse
Çadırlar kuracağım ayak değmemiş iklimlere
Adı mahrem
Kendi mahrem
Adresi mahrem…
Itırlar leylaklar taşıyacak asude rüzgâr
Bir dünya kuracağım Kâhya
Ceset çehreler çıkmayacak mesela köşe başlarından
Ölüler
Öcüler
Dirilmeyecek canlarda
Gecelerin maviliğinde yıldızlar
En sevdiğim şarkılara ritim tutacak
Rüzgâr korkunç esmeyecek mesela
Rüyalardan kaçacak tüm naralar
Tek teli kalmayacak avuçlarımda sevdanın
Bir çocuk çember sürecek önümde
Uçacak âlemlere bulutlar üstünden
Ve ölürken doğanlar olacak nisan yağmurlarında
Unutmayacağım
Utanmayacağım
Yanmayacağım Kâhya!
Şiirler yazsam da yine suyun üstüne
Mısır’dan, Asur’dan sürmeler sürmeyeceğim gözlerime
Belki son kez üfüreceğim suru sessizce kendi bedenime
Bir dünya kuracağım kahya, bir dünya!…
Taç takacak hakikat, aşk ve sevda
Bir ceylan, bir serçe bir de papatya….
Sözüm olsun
Sonra çekip gideceğim Kâhya
Ateşe üflenen bir nefes gibi
Yağmur içmiş bir köz gibi
Yahut
Bedene küsmüş bir ruh gibi
Arkama bile bakmadan, çekip
gideceğim bu diyardan…
Ergün Bilgi
www.kafiye.net
Yorum Yapın