İÇİMDEKİ SIZI



Yalnızlık mahzeninden çıkmamayı çok diledim

Hapsettim parmaklıklar ardına

Ürkek kimsesiz yüreğimi

Ne idi ruhumu saran bu sis tabakası

Hiç doğmaz mı umut ışığı gözlerime

Tutmaz mı yüreğimin ellerinden gelen gün




Hayata karşı hep dik durup

Dinlenmek için hiç mi durmamalı

Bir yudum soluk almaya zaman yok mu

Kalbim yorgun ıssız ve sessiz

Umutsuzluğun dahi umudu varken

Neden bir avuçluk yüreğim biçare




Haydi susma hayat

Haykır dağlara, taşlara, yollara

Haykır yokluğun yüzüne içinden geçenleri

Buradayım de göster kendini




Ne için puslu acılara gark ettiriyorsunuz kalbimi

Bir damla sevgiyi

Hiç mi hak etmiyor şu biçare gönlüm

Kana kana gülmeyi öyle çok özledim ki



Günü yaşamak için

Artık kendimle geldim

Özlemlerimi hiç sormayın

Neyseler heybesi çoktan dolup taştı

Umudumun suskun gülüşüne

Martıların ezgileriyle

Kanatlarının gölgesinde süzülüp

Şimdi mutluluğa merhaba deme zamanı….



NESLİHAN ÖZCAN

Tekirdağ Çerkezköy

19.11.2021

www.kafiye.net