Тегирмен ташы болуп айланамын,

Тегирмен ташы болуп айланамын,
Күн-түнү тирүүлүк деп убарамын.
Турмуш жүк ушунчалык оор болсо да,
Түн ичи жакшы ыр жазсам кубанамын.

* * *

Мекенимди гүлдөтөм тилек менен,
Ыр казамын карылуу билек менен.
Тосуп алчы айылым асыл жерим,
Жалын кармап келатам жүрөк менен.

* * *

Түшүн мени катарымда замандаш,
Тынбай келем өр таянып замандан.
Түртүп алган, көтөргөн да жүгүм бар,
Тагдырыма мекен жүгү аралаш.

* * *

Кыз баламын күлүк аттай тапталган,
Жарыштамын чоң сыноого аттанган.
Ат дүбүрттү сүрөгөн эл маарага,
Баратамын коюу чаңда тунарган.

* * *

Жалпы кыргыз бир муштумдан түзүлсө,
Бир ууч кыргыз бир түндүктү көтөрсө.
Жыты келер кыргыз жыты жыттанып,
Тоо койнунда, боз үйүндө көгөрсө.

* * *

Жан дүйнөмдү арбап алдың музыка,
Кыялымда мен кубулдум музага.
Укпайм, көрбөйм, мен эмесмин азыр мен.
Ноталарың болуп алгам музыка.

* * *

Эгер билсең, алда кимге катып койгон,
Ай ааламды титиретип, күчкө толгон.
Сүйүүм жетет, бүт ааламды сүйө аламын,
Жүрөгүмдө сүйүү жашайт алоолонгон.

Нускат Манкушева.
www.kafiye.net