DERDİMİN DERMANI NÂRIM VAR BENİM



Canan’ın bağına sevdamı ektim

Derdimin dermanı nârım var benim

Önünde diz çöktüm, boynumu büktüm

Benzeri olmayan YÂR’im var benim



Topraktan süzüldüm, pınara döndüm

Sevgi peteğinin balına bandım

Aşkın ateşiyle tutuştum yandım

Külümün içinde korum var benim



O, mülkün sahibi, bense kiracı

O’nunla arama koymam aracı

Gönlümün sultanı, başımın tacı

Dara düştüğümde Pîr’im var benim



Ne Mecnun’a döndüm ne de akîlim

İpe gönderseler, yoktur delilim

Sürgün diyarında Sen’sin vekilim

Dile dökülmeyen zârım var benim



Bilemem sebebi, nedendir, niye

Korkarım gölgede kalırım diye

Dilerim vuslata olur vesile

Gülzara götüren turum var benim



Adını yaz desem, titriyor kalem

Anında sarıyor ruhumu elem

Şinel’le aranda olmasın gizem

Razı mısın diye sorum var benim



DÖNDÜ DEMİR ŞİNEL ŞİİRLERİ YÜREĞİN SESİ’NDEN
www.kafiye.net