AŞKIN ÖLÜMÜ

Şah damarından daha yakındı ölüm

Hiç susmadı sesler

Kimin, niçin seslendiği belirsiz

Bir yaralı ceylan geldi

Müjde dedi müjde!

Haydi, artık sevinin gülün yalancılar

Aşk infaz edildi




Korkak tavşan utandı korkaklığına ağladı

Orman kuytusuna gizlenmiş derisi parlak bir sürüngen

Zaferine tiz bir çığlık attı

Masallar dağıldı efsaneler paramparça

Ne eros konuşabiliyordu

Ne muhabbet kuşları




Kırmızı bir gül soldu aniden

Aç kapıyı bezirgân başı ben ölüm!

Kara korsan korkunç kahkahalarıyla bağırdı

Haydi! Kırın geçirin bütün kalpleri

Sadakati zincire vurun!




Ar damarı çatladı ahlakın

Vicdan prangalı mahkûm

Aşk bağırdı son bir diyeceğim var durun!

Kanım aksın ki sözüm söz

Hiç bir kalpte dirilmeyeceğim bir daha

Ama son isteğimdir naaşımı bir annenin bağrına gömün.




Şükran Gülcenaz Aydoğan

www.kafiye.net