SEVGİ YÜREĞİN ELİF HALİDİR




Sevdaya düşende can kendini anka sanır

Sevgi yüreğin elif sevdaysa vav halidir

Kuşandığı heyecan Kaf Dağı’nca kutsanır

Sevgi yüreğin telif sevdaysa tav halidir




Sevda kora üşerken sevgiliyi anmaktır

Tepe takla düşerken uçuyorum sanmaktır

Sevgi ise pişerken yaşamdan usanmaktır

Sevgi yüreğin zarif sevdaysa hav halidir




Çöle ekin ekmektir sevda denilen bela

Süzekle su çekmektir Kerbela’dır Kerbela

Sevgiyse hu çekmektir şahitken Kalubela

Sevgi yüreğin naif sevdaysa kav halidir




Yusuf’ta sevgi iffet Züleyha’da tırnak diş

Rumi’yle Şems’te saffet minvalli hal ve gidiş

Sevgideki letafet sevdada olur iğdiş

Sevgi yüreğin zayıf sevdaysa lav halidir




Sevda Asiye oldu Firavun’un elinde

Bu tutku ile soldu sevgi onun telinde

Nedametiyle yoldu her bir teli kelinde

Sevgi yüreğin hayıf sevdaysa sav halidir




Hümeyra’sız aradan Hatice’li her uta

Sevgi derdi Yaradan ve hem sevda bu kuta

Ve Çimen der ki dan dan ad verip son sükuta

“Sevgi yüreğin elif sevdaysa vav halidir”




Nermin  Akkan
www.kafiye.net