SOMUT UMUT

Gönlüme gam üşende ne yapıyor ediyor
Boyutları aşıyor dalıma konuyorsun
Başım dara düşende kim ne zaman ne diyor
Bilmem ama taşıyor derdimi yonuyorsun

Anlaşılan her boyut aşılmalık biçimde
Yaratılmış ki soyut her kavramın içinde
Elle tutulur somut bir umutsun içimde
Ve bu yüzden şaşıyor nuşumla onuyorsun


Dirilerin elleri uzanmazken elime
Kopuk gönül telleri yetmiyorken yelime
Çim gözümün selleri koçbaşıyken belime
Sen düpedüz yaşıyor evine dönüyorsun


Toprakken İki elin yine gelip yanıma
Omuz veriyor çelin hâlâ cansın canıma
Ve senin kayım belin başat hizen hanıma
Hem omzunda taşıyor hem semah dönüyorsun


Ben bu yüzden hem yarım hem tamım yokluğunda
Hep ukbaya ayarım açlığın tokluğunda
Vuslata gün sayarım ömrümün çokluğunda
Düşlerim kamaşıyor döşümde yunuyorsun


Demem o ki Çimen’in öz suyusun sen hâlâ
Gönlünde nü çimenin göz suyusun sen hâlâ
Yaz bahar gür çimenin köz suyusun sen hâlâ
Bulutsuz ulaşıyor kar yağmur sunuyorsun


Nermin  Akkan
www.kafiye.net