Öfkenin Çocukları


Binler bu yüzyılda büyüyen çocuklar! Şanslı mıyız, yoksa zamansız mı?

Biz çocuklar büyükleri örnek alıyoruz. Haberlerde, filmlerde, hatta çizgi filmler de bile pek hep şiddet var! İşte biz bu neslin çocukları böyle şiddet ve ortamında büyüyoruz. Annenin çocukluğunda izlediği çizgi filmler, hatta diziler, filmler o çocuğa; sevgi, iyilik, neşe, güzellik duyguları aşılar, onlara bu duyguları verirmiş. Annemin anlattığına göre çocuklar sokaklarda rahatça oynayabilirlermiş. Ama bizim neslin çocukları sokakta özgürce oynayamıyoruz. Bir de yaşanan bu salgın eklenince özgürlüğün tamamının alınması. Yaşam içerisinde özgürlüğümüzü özgürce yaşayamamak! Bu süreçte evde kapalı olmak! Herkesin psikolojisini çok etkiledi.

Okul, futbol kulübü tüm aktivitelerden uzak evde hapis gibi yaşamak bu yüzyılın çocuklarının şanssızlığı buna bağlı olarak mutluluk davranışı ve borçlulukları ve öfke nöbetleri toplumda giderek artıyor.

Şiddet, şiddeti doğurur! İşte bu yüzden ben çok öfkelendiğimde annemden öğrendiğim bir formülü uyguluyorum. Derin derin nefes almak, içimden birden ona kadar sayı saymak, yaşadığım güzel anlar düşünmek. Beni en çok üzüldüğüm şey birinin bana söylemesi. Bir konuda çok ısrar etmesi. Her hangi bir durumla ilgili dalga geçmesi. Ben çok şanslıyım, çünkü benim yakın çevremde böyle insan yok.

Ben öfkelendiğimde her konuyla ilgili yazı yazarım. Kendimi konuşmaktan çok yazımla anlatırım. Müzik dinlerim, gitarımla bir şeyler çalmaya çalışırım. Öfke her insanın doğasında vardır. Önemli olan öfkelendiğimizde bunu yenmektir! Bunu öğrendiğinizde huzurlu olmayı öğrendiğinizde biz çocuklara bunu anlatırsınız. Bizde geleceğin büyükleri olarak kendimizden sonraki yeni nesle örnek olabiliriz. Umarım bir gün gelecekte bu ülkede çocuk , kadın, hayvan tüm canlılar barış içerisinde yaşamayı öğrenirler.

29.03.2021 / Karabağlar

7/ B Sınıfı
Ege  Özcan
www.kafiye.net