Kendi halinde bir oda


Gitar çalınmaktan mı eskimişti
Köşede mahzun oturuyordu
Yüzünü görmediği her gün
Bir teli daha eskidi


Kitaplar toza bulanmıştı
Aklım bulanırken yaşanmışlıkla
Ne iyi ne kötü
Türkü gibi bir şeydi damağımda
Kitap sayfalarından daha sarı
Sen
Gidişlerin
Aslında gelmiş gözüken her gidişin
Sarı


Sandalyede buldum kendimi
Ben mi eskidim
Kıyıma vurmayan gemilerin mi



Zeynep Karaca
www.kafiye.net