Марианна Либ/Marianne Lieb

Вспоминая Пушкина

А. С. Пушкину.


Едва коснулся ты пером бумаги,
Как вмиг орлу подобно воспарил.
О, сколько в сердце ты хранил отваги,
Сколько стихов ты миру подарил!


Бег времени не властен над тобой,
Ты знал и боль, и горечь, и гонения.
Но ты — поэт, ты — доблестный герой,
Ты воспевал в стихах все с упоением.


Казалось, время сердцем уловил,
Себя искал ты среди гор Кавказа,
В опале, в одиночестве творил
И ждал судьбой назначенного часа.


Твоих стихов читатель не забыл,
Спустя века, над думами ты властен.
Ты миру чувства гордые открыл,
Ты — Пушкин, ты творец и слова мастер.


И сколько бы столетий ни прошло,
Твой дар с людьми останется навеки.
И солнце твоей жизни не зашло,
Как мысль о гениальном человеке!


Puşkin ‘ i hatırlamak

A. S. Puşkin ‘ e.


Kağıda dokunduğun anda,
Bir kartalın kartalının nasıl buharlaştığını.
Ah kalbinde ne kadar cesaret sakladın,
Dünyaya kaç şiir verdin!


Zamanın koşusu seni kontrol edemez,
Acı ve acı ve eziyet biliyordun.
Ama sen bir şairsin, cesur bir kahramansın,
Şiirlerde şarkı söylerdin.


Zamanı kalbimle yakalamış gibi görünüyordu
Kafkasya dağları arasında kendini aradın,
Opal ‘ de, tek başıma yaptım
Ve belirlenen saatin kaderini bekliyordum.


Şiirlerini okuyan unutmadı,
Yüzyıllar sonra, düşünmeye hakimsin.
Dünyaya gurur verici duygular açtın,
Sen Puşkin ‘ sin, sen bir yaratıcısın ve kelimeler ustasın.


Ve kaç yüzyıl geçerse geçsin,
İnsanlara olan yeteneğin sonsuza kadar kalacak.
Ve hayatının güneşi batmadı,
Dahi bir insanın düşüncesi gibi!

Марианна Либ/Marianne Lieb
www.kafiye.net