Marija Najthefer Popov

POBEĆI OD SEBE



da li si nekada ubijao
sopstvene senke koje te prate
kao utvare koje te plaše
i uvek liče na neke strašne zveri
sa figurom čoveka
i bezbroj šiljatih oštrih zuba u glavi
očima zakrvavljenim
pogleda ledenog
na veštičijim prstima
ubojite kandže
ustremljene da raspore
iščupaju i pojedu ti srce
vrapčije
zgrčeno od sve te strave
koja te prati u sred bela dana
i u sred vedre zvezdane noći
osim u mrkloj tami
kada se sakrije medju naoblačene
preteće oblake
još više strašna kad svestan si da ti je
iznad glave
a ne vidiš je
osim njene užagrene oči
i iskežene zube krvoločne
spremne da ti za vrat skoče
i prekolju ti dušu….
Da li si ikada ubijao sopstvene senke
koje te prate?
Zamahuješ Sunčanim zrakom u zenitu

al,džabe
Kao stoglave nemani se još više umnože
pa guše
dok ti dah stoji
izmedju stravičnih sećanja i teške sadašnjosti
Dave
Dave !







KENDİNDEN KAÇ



hiç öldürdün mü?
seni takip eden kendi gölgeler
seni korkutan yaratıklar gibi
ve her zaman bazı korkunç hayvanlar gibi görünüyorlar
bir erkek figürü ile
ve kafada sayısız baharatlı diş
kanayan gözlerle
buza bir bakış
cadının parmaklarında
Pençeleri öldür
yavaşlamak için vuruldu
söküp atarlar ve kalbini yerler

serçeler
Tüm bu korkudan tiksiniyorum
güpegündüz seni takip eden
ve parlak yıldızlı bir gecenin ortasında
Zifiri karanlık dışında
Giyinmişlerin arasına saklandığında
bulutları tehdit ediyor
senin olduğunu fark ettiğinde daha da korkunç
üst üste
ve onu görmüyorsun
sıcak gözlerinden başka
ve kanayan dişler çekildi
Boynun zıplamaya hazır
ve ruhunu geçecekler….
Hiç kendi gölgelerini öldürdün mü?
hangileri seni takip ediyor?
Zenit ‘ te Güneş Işığını Sallıyorum
Al, boşuna
Çatıcılar gibi, daha da çoğalmıyor
ve boğuluyorlar
nefesin dururken
korkunç anılar ve zor hediye arasında
Dave Dave
Dave! Dave!



Marija Najthefer Popov

www.kafiye.net