Görüntünün olası içeriği: Sibel Orcan, dağ, gökyüzü, okyanus, açık hava ve doğa



SON BÖLÜM


Umarsızca toprağa düşmüş bir tohum gibi
Yürüyorum kabrini arayan merhum gibi


Simsiyah şövalyeler göğü kararttı birden
Güneş görünmez oldu nem kokulu şehirden


Kılıç kından çekildi, vuruştu yıldırımlar
Şakırtısından korktu zavallı kaldırımlar


Hiç aldırış etmeden bulutların terine
Bir huzurla uzandım çimlerin üzerine


Dönen dünya değil de sanki rüzgarın başı
Saçlarımı tararken boşunaydı telaşı


Bedenimde her hücre yağan yağmuru emdi
Tanımadım ben beni, bu yerde yatan kimdi?


Hiçliğim yaklaşırken parmağının ucunda
Varlığım bir damlaydı doğanın avucunda


Yüzümde bir tebessüm, izliyorum etrafı
Baktığım son karedir hayatın fotoğrafı


Sağımda ve solumda duyuyorum sesleri
Kulağımda titreşti melodik nefesleri


Yanımdan koşar adım karıncalar geçerken
Serçeler cıvıldadı köpekler su içerken


Uzaklarda bir yerde çocukluğum ağlıyor
Annem gözyaşlarıyla göbeğimi bağlıyor


Yağız atlar üstünde yaklaşırken ak ölüm
Boğazım düğümlendi yarım kaldı son bölüm


26/12/2020-Manavgat/ Antalya Sibel Orcan ( Maralı )
www.kafiye.net