TUTUNMA


Sürgün yedim Elest’ten dünya denen mezara
Vâde dolduran bahtın karasına koydular
Daha hiç başlamadan hayatla münazara
Kirâmen Kâtibîn’in arasına koydular


Kalemim tohum oldu, tarla ise kağıdım
Kültürel topraklarda lehçesizdi ağıdım
Eğer aşk delilikse, deliydi benim adım
Yüreği yanık gönlün yarasına koydular


Yuttum anaforları, yürüdüm denizlerde
Tuttum kısır döngüyü, boğdum perdesiz yerde
Geçmişten geleceğe çıktığım her seferde
Başlangıç noktasının sırasına koydular


Ben ki cahil atına nal toplatıp koşarken
Benlik ordularını yara yara aşarken
Belleğim kefesinde dolup dolup taşarken
Aklımı terazinin darasına koydular


Nisan yağmurlarıyla dökülen yaş olaydım
Dağda gezen ceylanın yüzünde kaş olaydım
Hadi hepsinden geçtim, bari bir taş olaydım!
Ruhumu bedenimin kirasına koydular


30/11/2020-Manavgat/Antalya Sibel Orcan
www.kafiye.net