AL BENİ DELİ RÜZGAR



Al beni deli rüzgar götür o baharlara,
Ağaçların dallanıp çiçek açtığı yere,
Götür beni gün doğan o aydın sabahlara,
Yıkılan şu gönlümün umut biçtiği yere.


Özleyip gurbet elde her gece ağladığım
Kavuşurum diyerek bin ümit bağladığım,
Hasretiyle bir ömür coşarak çağladığım
Aşıkların gönülden sevda içtiği yere,


Hani bir köy vardı ya dar şaseli sokaklar,
Nineleri vardı ya zülüfle rinde aklar,
Hani sokaklarında oynuyordu çocuklar,
Götür beni ömrümün gelip geçtiği yere.


O mavi denizlerin mutluluğu kardığı,
Ormanların yeşili anam diye sardığı
Dalgaların taşlara ahenk ile vurduğu,
Martıların sahilde ötüp uçtuğu yere,


Ömür hikayesini döndürüp yine başa,
Derenin kenarında hani o oyuk taşa,
Bir deli sevda ile aşka aktığım yaşa
Hayalimin aklımı alıp göçtüğü yere,


HAVVA KESKİN .22.05.2020 İZMİR
www.kafiye.net