RÜVEYDA



Bir akşam güneşi batarken ufka,
Gel ki yüreğimi gör be Rüveyda,
Gözlerim seninle Dönerken hakka,
Al ki yüreğimi sar be Rüveyda.



Kalbimin sahibi gönlüme sultan
Yoksan üzerime yıkılır bu han,
Damarımda kansın bedenimde can,
Sensin yüreğime yar be Rüveyda.



Bahtiyardır elim tutsa elini,
Durma benden uzak uzat kolunu
Arşınlar gözlerim yine yolunu,
Sensiz dünya bana dar be Rüveyda.



İsmin gibi nazik ve öyle ince,
Deli oluyorum seni görünce,
Bahçemde açılmış nadide gonce
Bende o dalında har be Rüveyda.



Ölene dek aşkım her zaman baki,
Musalla taşına değince ta ki,
Kalbimde ateşe ağustos ne ki
Yanıyorum kalbim kor be Rüveyda,



Kalbimde hasretin kulağımda ses,
Sensizlik gönlüme örülmüş kafes,
Bir ölüyüm inan alsam da nefes
Sensiz yaşamak mı zor be Rüveyda.



HAVVA KESKİN
www.kafiye.net