Yüzün Düştü Uykuların İçine

Yüzün düştü uykuların içine
Anam seni arar oldum nerdesin
Yıldızların alayının göçüne
Pusulayı sorar oldum nerdesin

Sen girince şenlenirdi bostanın
Islanırdı, pestemalın, fistanın
Adı neydi, dilindeki bestenin
Hafızamı zorlar oldum nerdesin

Toy gibiydi ekin vakti imece
Doyulmazdı; külde pişen ” kömeç”e
Kuşluk vakti aş koyduğun kerpiçe
Yemenimi sarar oldum nerdesin

Kokladığım her çiçekte kokun var
Samanlıkta, dibek denen ” soku” n var
Sarnıç taştı, al yanağa akın var
Boşaltmaya memur oldum nerdesin

Ağıllar virane, kalmamış davar
Ahlatlar sorumu , başından savar
Dilimde sükût var, sinemde havar
Kanadımı kırar oldum nerdesin

Ayın şavkı vurmuş parlıyor taşı
Emektar “döven”in kalmış tek dişi
Yerleri suluyor çeşmimin yaşı
Duvar yıkan nehir oldum nerdesin

Yarama basmaya, tuz vardır diye
Yürek yangınıma , buz vardır diye
Bastığın yerlerde iz vardır diye
Çit dibini tarar oldum nerdesin

Aramaktan hal kalmadı yarına
Düçar oldum hasretinin nârına
Gönül koyma, gitmesin de zoruna
Şinel’imi yorar oldum nerdesin



DÖNDÜ DEMİR ŞİNEL ŞİİRLERİ ÝÜREĞİN SESİ’NDEN
www.kafiye.net