Men Ele Gündüzem


Mən elə gündüzəm, elə gecəyəm
Şəfəqlər darayır ipək telimi
İstilik nazlayır üfüqlərini
Meh öpür, gün öpür ürpək əlimi

Mən elə gündüzəm, elə gecəyəm
Gözlərim dünyadan sallanıb durur
Hərdən qönçə açır günüm, gündüzüm
Hərdən tumurcuğa aldanış olur

Günlərin öpüşən səması pərdə
Kəpənək qanadı uçur elə bil
Örtür eşq gülünün üzünə yerdə
Utancaqlıq verir güldən gülə il

Mənim günlərimin köynəyi yaşıl
Dəyişkən ömrümə dan örtüyüdür
Bütün sevgilərin kilidi məndə
Hər şey başdan başa an örtüyüdür

Mən elə gündüzəm elə gecəyəm
Hər şey vücudumda tərpənib durur.
Məndə işıqlanır ömür aynası
Məndə vücudlanır körpələr doğur

Mən elə gündüzəm, elə gecəyəm
Gecələr gündüzlər utancaq olur
Nəfəsim oxsama, bayatı, seygah
Ağ ağappaq saçlarım tutağac olur



Gülnarə İsrafil
www.kafiye.net