BU YIL YÜREĞİM BAYRAM KUTLAMIYOR


Bu bayramın hiç tadı tuzu yoktu değilmi?. Hepimiz sağlığımız için doğru olanı yaptık ve evde kaldık.
Evlatlarımızdan, torunlarımızdan ayrı kaldık,onları koklayamadık.Sarılıp öpemedik özlem gideremedik.
Corona belası yüzünden yolculuk yapamadık,onlarda gelemedi,bizde gidemedik.

Bütün hasretimizi kalbimize gömdük, özlem dolu buğulanan gözlerimizdeki yaşlarımızı yüreğimize akıttık..

Tüm dünyada yaşanan bu zor günlerde coronadan kaybedilen insanların acısı,yüreğimi yakıyor.Mekanları cennet olsun.Rabbim ailelerine, sevenlerine sabır versin.

Yoğun bakımda olan hastalarımıza da acil şifalar diliyorum..Tüm sağlık çalışanlarımıza şükran borçluyuz. Allah onlarada güç sabir versin.İşleri çok zor.

Büyüklerin elleri öpülmedi,Akraba , eş,dost ziyaretleri olmadı. Camilerimizde suskundu, bayram namazı kılan cemaatler olmadı. Kabristanda bizleri bekleyen canlarımızı ziyaret edemedik,dualar okuyamadık.

Tatlılar, dolmalar yapılmadı ,misafirler yoktu, kapıların zilleri çalmadı. Çocuklar ise komşuların bayramını kutlayıp, şeker balon toplayamadılar..
Büyüklerin ellerini öpemediler harçlık alıp bakkala markete koşamadılar.

Parklar bahçeler suskundu..Sokaklar suskundu sadece kuş cıvıltıları vardı. Sadece telefonlar ve sosyal medya dan bayramlar kutlandı.

Ama olsun, hiç değilse ağzımızda burnumuzda solunum cihazı yoktu
Yoğun bakımdaki odanın tavanlarına bakarak ,yaşam mücadelesi vermedik
Her gün kaybedilen hastaların yakınları acılar içindeler..
Corona yüzünden binlerce kaybettiğimiz hasta yakınları matem dolu acılar içindeler.
Acaba bu acıları yüreklerinde yaşayan kaç insanımız oldu ki?
Hangi ilde nerelerde kimler coronadan vefat etti, bilmiyoruz ki acılarını paylaşalım..

Bu kadar acılar yaşanırken bizler evde kalıyoruz, Allah’a şükür diyerek bizden istenen kurallara uyalım.
Neden halen maske takmayıp,sosyal mesafeye yasaklara uymayanlar var!
Neden zorunlu olmadığı halde sokağa çıkıp ” bende virüs taşıyıcı olabilirim”demeyip sorumsuzca sokağa çıkarlar.
Neden bir başkasının hatta belkide kendi aileme,sevenlerime sevdiklerime, virüs getirip, yaşamını yitirmesine neden olurum demezler? İşte o zaman hiç mi vicdan azabı duyarım diye endişe etmezler!.

65 yaş olunca 70 gündür hiç evden çıkmadım,Evet çok zor ama “CORONADAN KURTULMAK BİZİM ELİMİZDE.O HALDE ESKİ GÜNLERİMİZE ÇABUK DÖNMEK İÇİN BİRAZ DAHA SABIRLI OLUP, HEM KENDİMİZ HEM DE BAŞKALARININ SAĞLIĞI İÇİN LÜTFEN KARARLI OLUP EVDE KALMAYA DEVAM EDELİM.İŞTE O ZAMAN İNŞALLAH BU GÜNLER DAHA ÇABUK GEÇECEK


Sabiha Serin
www.kafiye.net