Salgının Gösterdikleri

Koltuklar eskidi, ben büyüdüm, yaz geldi. Çukurlar semirdi, filmler tükendi, bazıları çok özlendi , bazıları olmasa da olurmuş dendi. Eksik dediklerimiz fazlalık addedildi, pijamalar diz yaptı, çamaşır suyu çamaşır suyu markaların arasındaki fark anlaşıldı.

Saçlar uzadı, tırnaklar kırıldı, aşklar dokunmadan yaşandı. aşk sandıklarımız gözümüze battı, cenazeler bile farklı kaldırıldı. Herkesin aslında yalnız gittiği çok net anlaşıldı. Bir fincan kahveyi sohbetle içmeye hasret kalındı ama sonunda sohbetsiz de yaşanacağı anlaşıldı.

Ölürsen diye çokça Karbonhidrat tüketildi, evler temizlendi, çekmeceler dizildi. Dünya çok değişti, ayni kalanlar ise dünyayı tekrar bozabilmek için beklemekteydi. İstenmeyenler dünyaya çomak sokarak beslenirlerdi , Tek başına mutlu olabilenler ise bu düzeni zaten çoktan benimsemişlerdi.

Corona değildi inzivaların sebebi onlar. Çoktan alışmıştı yalnızlığa saklananları ise kimse mutsuz edemezdi. Kısacası iyiler kazanır diye bir ömür boyu acı çekerken üstüne artik iyilik yapmaya korkar oldular. Kötüler yine kaldığı yerden devam eder, hayat olması gerektiği gibi değil olduğu gibi gider. Dünya aslında aynı düzende, dünyayı suçlamak yerine Bizlerin düzelmesi gerekliydi.

Kadriye Ramsaier
www.kafiye.net