Öyle Kolay Değil

Mor zambaklar kokan bahar,
Bana ne zaman,
Bulutları pembe gösterecek..?

Aslında gözlerinin efsunu,
Bana gök kuşağının,
Tüm renklerini gösterip,
Kara bulutları da,
Pembeye boyar…

Gözlerinde bin, bir çiçek,
Görürdü yüreğimin dehlizleri.
Öyle kolay değil,
O gözlere bakabilmek..!

Hani derler ya..!

Aşık gözlere bakamaya korkarmış.
Aşkımı gözlerimden anlayacak diye.
Ve kaçamak bakışlarda,
Yüreğine korku saçarmış…

Yani mesele,
Sadece gözlerinde,
Tutuklu kalabilmekte gizli duruyor.
Bir de bakabilmekte.
Tabi ki; cesaretim yeterse..?

Bir sır gibi, cemalinin narında,
Aheste aheste, yanmak ödülüm olsun.
Teninde uçsuz, bucaksız gelincikler açar..!

Yani, bahar senin teninin kokusuna benzer.
Senin kokunu andıran baharın delisiyim…

Evet, seni düşünmek, çıldırmak gibi.
Seni sevmek, sonsuzluğa erişmek gibi.
Seni görebilmek, aya dokunmak gibi.
Gibi gibi de, ahhhhhhhhhhh ah!
Kuşlardan kanat dilenmekte cabasıdır…

Sahi bir kuş olsaydım, ne yapardım?
Sanırım kanatlarım sadece,
Sana gelmek için, palazlanırdı.
Gül yüreğine dokunmak için, yaşardım…

Bana O’nu unut diyorlar.
Hayır, senden vazgeçmeyi,
Asla düşünemem..!

Çünkü…

Ruhumun baharı, hazan.
Benliğimin şemsi, izbe.
Ruhumun dehlizleri, tarumar.
Usumun yaz yağmurları da,
İnan ki; kutuplarda matemde olur.


Bilgehan Emirşanoğlu
www.kafiye.net