Sudan Sebepler

Hayalin gezindi birden şuramda
Metruk yüreğime girdin ansızın
“Adam sen de var git” diyordum tam da
Ateşten gömleği verdin ansızın

Sudan sebeplerle gittin öylece
Ben bilmezdim hüsran gör hâlim nice
Siyahlar giydirdin zâlim her gece
Kayıp hudutlara sürdün ansızın

Hayatım gâh durgun gâh dikenli de
Keskin nasibimi aldım senle de
Dünya adındaki boş yelkenlide
Dümeni üstüme kırdın ansızın

Bu kul selamına lütfeder misin
Ne haldesin desem “iyi” der misin
Bilmem benim kadar içre dar mısın
Aradaki bağı gerdin ansızın

Ettiğim sitemler dön diye değil
Solgun çiçeğime kon diye değil
İntizârlarımdan yan diye değil
Kalan sağlarımı vurdun ansızın

Tek adım gelmedin yerli yurduna
İş işten geçiyor dönme ardına
Yıldız’ı düşürdün kendi derdine
Postunu ırağa serdin ansızın



Ayfer Yıldız
www.kafiye.net