ÖMÜR


Tez canlıydık gün bitmedi
Saydık durduk seni ömür
Kimi vakit kış gitmedi
Iskaladık ânı ömür
Çöpe attık cânı ömür

Kısa hayat koridordu
Sığmayanın işi zordu
Bir bilene adres sordu
Dedi “dön bak, önü ömür
Evin toprak yönü ömür”

Kimler öldü hepsi sağdı
İnsan gitti insan yağdı
Taze iken herkes bağdı
Dağ eyledin teni ömür
Ben neyleyim seni ömür

Kimsesidir ölüm hiçin
Boş ömürde varlık niçin
Biçilmişsek yaşam için
Sen de bizi tanı ömür
Yerin insan yanı ömür

Bu Yıldız’a çatmayasın
İğne misâl batmayasın
Kendi gider atmayasın
Keder bizde gâni ömür
Gülen bahtım hani ömür



Ayfer Yıldız
www.kafiye.net