Senli Kalmaya Yemin Ederim

Gözlerimin önüne tuttuğun pembe bir duvar
Görmüyor muyum sanıyorsun!..

Yine de öyle yorgunsun ki kendine;
Bir nefeslik sigaran
Dudaklarının arasına yaslanmış
Üflerken dumanı gökyüzüne
Gece gözlerimin önünde kaybolur

Peşinden gidecek gücüm var
Belki düşüncemin anksiyetesi
Boşluğuna öyle çok şey taşıdı ki
Zihnimin içinde söyleyemedikleri
Yerinden oynatılan inançları
Hatta parçalayan kuralları ile birlikte
Senli olsun yeter ki…

Bir yanın yanımda nasıl davransın
Bilsen yanına geldiğimde her şeyin değiştiğini
Kendine verdiğin emirleri bile ezip geçtiğini

Gözlerinin odağında olmaktan rahatsız değilim
Hisleri,kelimeleri düşünürüm
Üzerine kafa yordukça
Ne yapardım yokluğuna
İnancım böyle dimdik durduğu sürece
Kesin sarsılırdı adımların

Söylenen her şey bir yana
Mutlu sonla bitsin satırları şiirimin
Çünkü hayat,ertesi sabahı düşünmemekten ibaret!



İlknur Yıldırım
www.kafiye.net