Hz.Mevlânâ Celâleddîn-i Rûmî’yi 
Vuslat Yıldönümünde saygı ile anıyorum.

YÜCE MEVLANA

Belh şehrinde doğdu sevgi güneşi,
Dünyada benzeri bulunmaz eşi.
Mümine Hatun’un gönül neşesi,
Gönül bahçesinin yazı Mevlana…

Bahaeddin Veled gitti Kâbe’ye,
Yol uğradı düştü Şam, Larende’ye.
Ol Nişabur şehri sultanı diye,
Sevda bahçesinin özü Mevlana…

İplikçi Medrese dolup taşardı,
Mevlana Hak için aşkla yaşardı.
Gönüller fethedip sevgi başardı,
Erenler kulağı gözü Mevlana…

Hamdım piştim ile yandım diyerek,
Sevdası aşk için coştu bu yürek.
Hoş görü kardeşlik sevgi bilerek
Dört mevsim baharın güzü Mevlana…

Gönüllerde solmaz bir çiçekti o,
Kâbe’ye yüzünü sürecekti o,
Nur ile aşk için ölecekti o,
Güneşin gül açan yüzü Mevlana.

Yaratana gönül veren nur, melek,
Kabrine gidenler adarlar dilek.
Aşk, sevgi, yolunda böyle bir yürek,
Hakka giden yolun izi Mevlana.

Barış ve kardeşlik sembolü idi,
Âşık olan aşkla tanınır dedi.
Bunca nasihati kimler dinledi,
Birlik beraberlik sözü Mevlana…




SABİHA SERİN
www.kafiye.net